همیارآنلاین
کانال ایتا https://eitaa.com/hamyaronlineهمیارآنلاین
کانال ایتا https://eitaa.com/hamyaronlineکریستیانو رونالدو
کریستیانو رونالدو دوس سانتوش آویرو (پرتغالی: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro؛ تلفظِ پرتغالی اروپایی:[kɾiʃˈtjɐnu ʁoˈnaɫdu]؛ زادهٔ ۵ فوریهٔ ۱۹۸۵)،[۳] که عموماً با نام کریستیانو رونالدو یا کریس رونالدو شناخته می‌شود، بازیکن فوتبال اهل کشور پرتغال است که در پست مهاجم برای یوونتوس و تیم ملی فوتبال پرتغال بازی می‌کند.
او در سال ۲۰۰۹ با انتقال ۸۵ میلیون پوندی‌اش (۹۴ میلیون یورو، ۱۳۱٫۶ میلیون دلار) از منچستر یونایتد به رئال مادرید، به گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال جهان تبدیل شد. رکوردی که بر اساس گزارش‌های منتشرشده، با انتقال ۱۰۰ میلیون یورویی گرت بیل از تاتنهام به رئال مادرید در سال ۲۰۱۳، شکسته شد.[۴] با حقوق سالیانه ۲۱ میلیون یورو پس از لیونل مسی و نِیمار، دارای بالاترین درآمد بین بازیکنان فوتبال جهان است.[۵] در حال حاضر، برخی وی را بهترین بازیکن فوتبال در جهان[۶][۷][۸][۹] و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال می‌دانند.[۱۰][۱۱][۱۲]
او فوتبالش را در نوجوانی در تیم آندورینها آغاز کرد. بعد از دو سال به ناسیونال پیوست و پس از آن، به باشگاه اسپورتینگ لیسبون ملحق شد. او در این تیم، نظر الکس فرگوسن سرمربی وقت منچستر یونایتد را به خود جلب کرد و در سال ۲۰۰۳ با قراردادی به ارزش ۱۳٫۲۴ میلیون پوند (۱۶ میلیون یورو) به منچستر یونایتد پیوست. او نخستین جامش در منچستر یونایتد را با قهرمانی در جام حذفی انگلستان سال ۲۰۰۴ به دست آورد.
وی تا سال ۲۰۰۹ با منچستری‌ها هم‌بازی بود و چندین بار جام حذفی و لیگ برتر انگلستان را با آنان فتح کرد. او با شیاطین سرخ قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، جام خیریه انگلستان و جام باشگاه‌های جهان و همچنین برندهٔ جایزهٔ انفرادی کفش طلای اروپا شد و آرزوی چهل سالهٔ منچستر را برآورده‌کرد.[۱۳][۱۴] رونالدو در فصل ۰۸–۲۰۰۷، با ۴۲ گل در طول فصل، رکورد ۴۰ سالهٔ تاریخ باشگاه که دست جورج بست با ۳۳ گل بود را شکست.[۱۵] در همان سال، کفش طلای اروپا را با هشت امتیاز جلوتر از مهاجم اسپانیایی، دنیل گویزا کسب کرد.[۱۶]
رئال مادرید در تابستان سال ۲۰۰۹ با قراردادی ۹۴ میلیون یورویی، با کریس به توافق رسید و رکورد گران‌قیمت‌ترین بازیکن فوتبال جهان را شکست. بزرگ‌ترین موفقیت او در باشگاه مادریدی جدید خود، فتح لا لیگا و همچنین جام باشگاه‌های اروپا بوده‌است. او در فصل ۱۱–۲۰۱۰، رکورد ۴۰ گل تلمو زارا و ۳۸ گل هوگو سانچز در یک فصل رئال را شکست. او با به‌ثمر رساندن ۵۱ گل در یک فصل، رکورد تاریخ باشگاه که دست فرانس پوشکاش با ۴۹ گل بوده‌است را شکست. او برترین گلزن تاریخ رئال مادرید در لالیگا است. رونالدو اولین بازیکن در تاریخ لالیگا است که در زمین حریف موفق به زدن ۵ گل شده‌است و پس از لیونل مسی دومین گلزن برتر تاریخ لالیگا است.[۱۷][۱۸] همچنین رکورددار گلزنی در تاریخ رئال مادرید است.[۱۹] او با ثبت ۳۶ هت تریک، به همراه مسی رکوردار هت تریک لالیگا نیز هست. همچنین با زدن ۱۲۷ گل در لیگ قهرمانان اروپا رکورددار گل زده‌است.[۲۰][۲۱]
رونالدو در فصل ۲۰۱۴–۲۰۱۵ لیگ قهرمانان اروپا با دو گلی که در مرحله یک‌هشتم نهایی رقابت‌ها در بازی برگشت در مقابل شالکه به ثمر رساند، رکورد رائول و لیونل مسی را شکست و با ۷۸ گل رکورددار گل تمام رقابت‌های اروپایی شد. همچنین با این دو گل با ۷۵ گل زده مشترکاً به همراه لیونل مسی رکورددار گل لیگ قهرمانان اروپا شد.[۲۲]
رونالدو در سال ۲۰۰۳ به تیم ملی پرتغال راه‌یافت و در سال ۲۰۱۰، کاپیتانی تیم ملی‌اش را بر عهده گرفت. او برای تیم ملی فوتبال پرتغال ۱۵۳ بار بازی کرده، ۹۵ گل به ثمر رسانده و ۲۷ پاس گل داده‌است. رونالدو توانست با هت تریک و زدن سه گل در نخستین بازی تیم ملی فوتبال پرتغال برابر اسپانیا در جام جهانی ۲۰۱۸ پس از علی دایی (۱۰۹ گل) رکورد فرانس پوشکاش (۸۴ گل) را پشت سر بگذارد و در ردهٔ دوم گلزنترین بازیکنان تاریخ فوتبال ملی جهان قرار بگیرد.[۲۳] موفق‌ترین سال‌های حضور او در تیم ملی، سال‌های ۲۰۰۴، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۶ بوده‌است که در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ نایب قهرمان و جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ آلمان چهارم شده‌است. او همچنین در سال ۲۰۱۶ در جام ملت‌های اروپا در فرانسه توانست به عنوان قهرمانی با تیم پرتغال دست پیدا کند. رونالدو آمیزه‌ای از سرعت، قدرت بدنی، شوت‌های پر قدرت، تکنیک و حرکات نمایشی است، او یکی از سریعترین بازیکنان جهان و رکورددار بلندترین پرش در بین بازیکنان فوتبال جهان است. او اکنون دارای رکورد ۵ توپ طلا نیز می‌باشد.[۲۴][۲۵][۲۶] او همچنین در مصاحبه‌ای که با فاکس اسپورت آرژانتین داشت فاش کرد که از سن یازده سالگی به این نتیجه رسیده که یک سروگردن از دیگران بالاتر است و در آن زمان شک نداشته که با بازیکنان هم رده‌اش متفاوت است و تاکنون بر این اعتقاد مانده‌است.[۲۶]
زندگی
کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (۵ فوریه ۱۹۸۵، فونچال) کوچک‌ترین فرزند خوزه دینیس آویرو و ماریا دولورس دوس سانتوس آویرو است. او برادری به‌نام هوگو و دو خواهر به‌نام‌های آلما و لیلیانا کاتیا دارد.[۳][۲۷] پدرش نام رونالدو را از روی نام رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا برگرفته‌است.
زندگی حرفه‌ای
آغاز
رونالدو برای نخستین‌بار در هشت‌سالگی برای آندورینها توپ‌زد؛ باشگاهی که پدرش مدیر تدارکات آن بوده‌است. در سال ۱۹۹۵، در ده‌سالگی به باشگاه ناسیونال مادیرا پیوست و موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ جوانان شد.[۲۸] پس از آن با اسپورتینگ لیسبون قرارداد امضا کرد. هیچ اطلاعات دقیقی از مبلغ قرارداد او با اسپورتینگ در دست رهبران باشگاه و عموم مردم نیست.[۲۹]
اسپورتینگ لیسبون
او در آکادمی اسپورتینگ لیسبون پیوست، در مجموعه ورزشی آلکوچته آموزش دید. او تنها بازیکن فوتبال پرتغالی است که در رده‌های سنی نوجوانان، زیر ۱۶ سال، زیر ۱۷ سال و زیر ۱۸ سال بازی کرده و در نخستین حضور خود در «تیم ب» بازی داده‌شد.[۳۰] او در نخستین بازی لیگ خود در ردهٔ زیر ۱۶ سال، دوگل به باشگاه فوتبال موریرنز زد. او در تیم ملی زیر ۱۷ سال نیز به‌خوبی ایفای نقش کرده‌است.
او در ۱۵ سالگی گرفتار بیماری قلبی شد و به‌نظر می‌رسید که باید فوتبال را کنار می‌گذاشت. باشگاه از او و خانواده‌اش پشتیبانی‌کردند و رونالدو زیر یک عمل جراحی با لیزری حساس قرار گرفت و مشکلش حل‌شد و دوباره به فوتبال بازگشت.[۳۱]
در سال ۲۰۰۳ بارسلونا قصد به خدمت گرفتن او را داشت.[۳۲] اما سرانجام به منچستر یونایتد پیوست و الکس فرگوسن او را به یک اسطورهٔ بازیکن فوتبال تبدیل‌کرد.[۳۳]
منچستر یونایتد
۲۰۰۵–۲۰۰۳
رونالدو در فصل ۰۴–۲۰۰۳ با مبلغ ۱۲ میلیون پوند به منچستر یونایتد پیوست. او نخستین بازیکن فوتبال پرتغالی این باشگاه بود.[۳۴] او قصد داشت در منچستر پیراهن شمارهٔ ۲۸ را بپوشد، اما الکس فرگوسن درخواست او را نپذیرفت و گفت: «تو باید پیراهن شمارهٔ ۷ را بپوشی که پیش از این، بازیکنان افسانه‌ای باشگاه از جمله جورج بست، برایان رابسون، اریک کانتونا و دیوید بکهام آن را می‌پوشیدند و این برای تو یک افتخار است. »[۳۵]
او در نخستین مسابقهٔ خود در منچستر، ۶۰ دقیقه مقابل بولتون واندررز بازی کرد. وی نخستین گل خود در این باشگاه در ماه نوامبر، در یک ضربهٔ آزاد مقابل پورتسموث به‌ثمر رساند. پس از ماه نوامبر، رونالدو هزارمین گل تاریخ باشگاه مقابل میدلزبورو به‌ثمر رساند؛ اگرچه منچستر در این بازی به‌شدت شکست‌خورد.[۳۶]
۲۰۰۷–۲۰۰۶
در نوامبر و دسامبر ۲۰۰۶، رونالدو به‌عنوان بازیکن برتر ماه لیگ انگلستان برگزیده‌شد. او پس از دنیس برکمپ و رابی فاولر سومین بازیکن تاریخ لیگ انگلستان است که دوماه متوالی به‌عنوان بازیکن برتر برگزیده شده‌است.[۳۷][۳۸]
در فصل بهار سال ۲۰۰۷، خبر ورود رونالدو به رئال مادرید منتشر گردید. رئال آماده بود تا ۸۰ میلیون یورو برای خرید او پرداخت‌کند.[۳۹] با این حال، او پیشنهاد رئال را نپذیرفت و قراردادی معادل ۱۲۰ هزار یورو به‌شکل هفتگی با منچستر تمدید کرد. او گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه منچستر یونایتد بوده‌است.[۴۰][۴۱]
در این فصل، جوایزی از جمله بازیکن جوان سال به او اهدا گردید. طرفداران منچستر، او را بهترین در جهان فوتبال می‌دانستند.[۴۲]
۲۰۰۸–۲۰۰۷
در فصل ۰۸–۲۰۰۷، رونالدو با خطایی که بر روی ریچارد هیوز انجام داد، کارت قرمز گرفت و از سه بازی بعدی منچستر محروم‌شد.[۴۳][۴۴] در بازی منچستر و اسپورتینگ لیسبون در لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷، هر دو گل منچستر را رونالدو به باشگاه پیشین خود زد.[۴۵]
در ماه دسامبر همین سال، توپ طلای فوتبال به ریکاردو کاکا داده‌شد و رونالدو بر جایگاه دوم ایستاد؛ اما لیونل مسی را پشت سر گذاشت و او سوم شد.[۴۶][۴۷]
در ۱۲ ژانویه، نیوکاسل یونایتد با نتیجه ۰–۶ از منچستر یونایتد شکست‌خورد که گل نخست را رونالدو به‌ثمر رساند.[۴۸] او در این فصل در لیگ قهرمانان اروپا، در ۱۱ بازی، ۸ گل به‌ثمر رساند.[۴۹] در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی این جام میان منچستر و المپیک لیون، شخصی ناشناس از هواداران لیون مداوم بر روی صورت رونالدو و وین رونی لیزر سبز می‌انداخت و یوفا پرونده‌ای علیه لیون درست‌کرد.[۵۰] در نتیجه، لیون را ۵۰۰۰ فرانک سوئیس مجازات کرد.[۵۱]
در ۱۹ مارس، رونالدو نخستین‌بار در بازی با بولتون واندررز، بازوبند کاپیتانی منچستر را بر بازو بست. این بازی با پیروزی ۰–۲ منچستر خاتمه‌یافت که هر دو گل را رونالدو به‌ثمر رساند.[۵۲] او با به‌ثمر رساندن ۳۳ گل در این فصل، رکورد جورج بست با ۳۲ گل را شکست.[۵۳]
در پایان فصل، او کفش طلای اروپا را به‌دست‌آورد و با هشت امتیاز بیشتر نسبت به دنیل گویزا، بر جایگاه نخست ایستاد.[۵۴]
منچستر در دیدار پایانی لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷ با چلسی بازی کرد. منچستر در آغاز، بازی را به‌دست گرفت و گل نخست را به‌ثمر رساند؛ چلسی گل تساوی را زد و نود دقیقه با تساوی ۱–۱ دو تیم خاتمه‌یافت. سی دقیقهٔ وقت‌های اضافه نیز بدون گل سپری‌شد و بازی به ضربات پنالتی کشیده‌شد. رونالدو نخستین کسی بود که پنالتی را وارد دروازه نکرد؛ جان تری و نیکولا آنلکا پنالتی‌هایشان را گل‌نکردند و در پایان، منچستر قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.[۵۵] در پایان فصل، با حساب همهٔ مسابقات، او ۴۲ گل به‌ثمر رسانده‌است که هنوز هم در زندگی حرفه‌ای او یک رکورد محسوب می‌شود. رکورد بهترین گلزن منچستر در یک فصل، دست دنیس لا است که رونالدو موفق‌نشد این رکورد را بشکند.[۵۶]
۲۰۰۹–۲۰۰۸
اسکای اسپورت در ۵ ژوئن گزارش‌دادند: «رئال مادرید با قیمت سال گذشته باری دیگر به رونالدو پیشنهاد پیوستن به کهکشانی‌های مادریدی را داد. »[۵۷] بنابراین، منچستر یونایتد این درخواست غیرقانونی رئال را به فیفا گزارش‌داد.[۵۸][۵۹] حدس‌ها و گمانه‌زنی‌ها در ۶ اوت به پایان‌رسید؛ هنگامی که رونالدو اعلام کرد که تنها یک سال دیگر در منچستر خواهد ماند.[۶۰]
در اوایل سال، او به‌دلیل مصدومیت مچ پا سفر به آمستردام را از دست‌داد.[۶۱] در ۱۷ سپتامبر، مصدومیت او رفع‌شد و در بازی با ویارئال در لیگ قهرمانان اروپا، جایگزین پارک جی سونگ شد.[۶۲] در روز ۲۴ سپتامبر، نخستین گل خود در لیگ را مقابل میدلزبورو به‌ثمر رساند.
در ۱۵ نوامبر، او صدمین و صد و یکمین گل خود در منچستر را مقابل استوک سیتی به‌ثمر رساند و در پیروزی ۰–۵ منچستر سهیم‌بود و این روز را جشن گرفت.[۶۳] او با سه‌رقمی شدن تعداد گل‌های خود در این باشگاه، در فهرست ماندگارترین بازیکنان منچستر قرار گرفت.[۶۴] در ۲ دسامبر، توپ طلای اروپا به او تعلق‌گرفت و با کسب ۴۴۶ امتیاز در مجموع و ۱۶۵ امتیاز بالاتر از لیونل مسی، بر جایگاه نخست ایستاد. پیش از او، واپسین کسی که توپ طلای اروپا را به‌دست آورده‌بود، جورج بست بود که این موفقیت را در سال ۱۹۶۸ به‌دست آورده‌بود.[۶۵]
او در روز ۸ ژانویه، با خودروی فراری خود تصادفی جدی داشت و جلوی خودرو به‌کلی از بین رفت؛ اما آسیبی به وی نرسید. چهار روز بعد، او به‌عنوان بازیکن سال فوتبال جهان برگزیده‌شد؛[۶۶] افتخاری که پیش از او واپسین‌بار برای پرتغال، لوئیس فیگو در سال ۲۰۰۱ کسب کرده‌بود.[۶۷]
او نخستین گل خود در این فصل لیگ قهرمانان اروپا را مقابل اینترمیلان در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی به‌ثمر رساند.[۶۸] در مرحلهٔ بعد، از فاصلهٔ ۴۰ متری به پورتو پرتغال گل‌زد و به یکی از بهترین گل‌هایش در زندگی حرفه‌ای تبدیل‌شد و همچنین، جایزه پوشکاش فیفا را دریافت کرد.[۶۹][۷۰] منچستر دوباره به مرحلهٔ پایانی رسید؛ اما ۰–۲ از بارسلونا شکست‌خورد و نایب‌قهرمان شد.[۷۱]
در ۱۱ ژوئن، منچستر یونایتد پیشنهاد بی‌قید و شرط ۸۰ میلیون پوندی رئال مادرید را پذیرفت و رونالدو به کهکشانی‌های مادریدی پیوست.[۷۲] رونالدو پس از رفتن به رئال مادرید دربارهٔ الکس فرگوسن گفت: «الکس فرگوسن، پدر من در ورزش بوده‌است، یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در زندگی من است. »[۷۳][۷۴]
رئال مادرید
۲۰۱۰–۲۰۰۹
من چیزی جز ستایش این پسر ندارم که بهترین بازیکن فوتبال جهان است و از ریکاردو کاکا و لیونل مسی بهتر است. او در فوتبال از همه جلوتر است و مشارکت باورنکردنی، گل‌های باورنکردنی و آمار باورنکردنی دارد. او برای گلزنی تلاش می‌کند و به‌سوی آن گام برمی‌دارد. او در کل حیرت‌انگیز است.
در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹، رئال مادرید تأیید کرد که رونالدو در ۱ ژوئیه به این باشگاه خواهد پیوست. رونالدو شش سال با این باشگاه قرارداد امضا کرده‌است.[۷۶] این باشگاه هر فصل ۱۳ میلیون یورو و در مجموع شش سال، ۹۴ میلیون یورو به او پرداخت خواهدکرد و قیمت خروج او از رئال ۱ میلیارد یورو تعیین‌شده که یک رکورد است.[۷۷][۷۸] طی مراسم استقبال از او در ۶ ژوئیه، ۸۰ هزار نفر به ورزشگاه سانتیاگو برنابئو آمدند که این تعداد استقبال‌کننده نیز یک رکورد به‌شمار می‌رود. این تعداد استقبال‌کننده، رکورد ورود دیگو آرماندو مارادونا به ناپولی را شکست. پیش از این، رکورد استقبال‌کنندگان مادریدی دست خاویر ساویولا بوده‌است.[۷۹][۸۰][۸۱][۸۲]
برای آماده‌سازی رونالدو در رئال، یک بازی میان رئال و شامروک روورز انجام‌گرفت. این بازی با گل دقایق پایانی کریم بنزما پایان‌یافت. رونالدو نخستین گلش در باشگاه جدید خود را مقابل باشگاه فوتبال ال‌دی‌یو کیتو در اکوادور به‌ثمر رساند.[۸۳] نخستین گل او در لا لیگا، مقابل دپورتیوو لاکرونیا بود و گل دوم باشگاهش را به‌ثمر رساند.[۸۴] او فصل خوبی را با رئال در لیگ قهرمانان اروپا ۱۰–۲۰۰۹ تجربه‌کرد و در مرحلهٔ گروهی، دو بار در ضربهٔ آزاد به باشگاه زوریخ گل‌زد و در پایان، رئال بازی را ۲–۵ برد.[۸۵] این دوگل، نخستین گل‌های او در رئال در لیگ قهرمانان اروپا بوده‌است. سپس با به‌ثمر رساندن دوگل مقابل ویارئال، به اولین بازیکنی تبدیل شد که در چهار بازی اول لالیگایی‌اش موفق به گلزنی می‌شود.[۸۶][۸۷] در بازی بعدی لیگ قهرمانان اروپا، دوگل را مقابل المپیک مارسی به‌ثمر رساند.[۸۸] سپس دچار آسیب‌دیدگی مچ پا شد و به‌سختی مقابل باشگاه سویا بازی کرد.[۸۹]
در ماه اکتبر، در بازی با تیم ملی فوتبال مجارستان در مسابقات مقدماتی جام جهانی، دوباره مچ پای او آسیب‌دید و نتوانست تا ماه نوامبر فوتبال بازی کند.[۹۰] او همچنین در بازی ال کلاسیکو که رئال بازی را ۰–۱ به بارسلونا واگذار کرد، از مصدومیت مچ پا رنج می‌برد.[۹۱] رئال در این فصل در لا لیگا به مقام دوم رسید و در یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا از المپیک لیون شکست‌خورد و نتوانست به مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی راه پیداکند.[۹۲]
۲۰۱۱–۲۰۱۰
با خروج رائول گونزالس از رئال، پیراهن شمارهٔ ۷ این باشگاه به رونالدو واگذار شد.[۹۳] در ۲۳ اکتبر، او رکورد فردی خود را در بازی مقابل ریسینگ سانتاندر افزایش داد و چهار بار گلزنی‌کرد.[۹۴][۹۵] رکورد تعداد گل‌های او در یک ماه، ۱۱ است که سه گل را نیز در لیگ قهرمانان اروپا به‌ثمر رسانده‌است. پیش از شکست سنگین ۰–۵ رئال در ال کلاسیکو، او برای دومین بار اتلتیک بیلبائو را هت‌تریک کرد.[۹۶] رئال همچنین در مسابقات کوپا دل ری ۱۱–۲۰۱۰، باشگاه لوانته را ۰–۸ شکست‌داد.[۹۷]
رئال در این فصل، آغاز موفقی‌داشت و چندین رکورد باشگاه را شکست.[۹۸][۹۹] رئال فصل جدید لا لیگا را با پیروزی مقابل ختافه و ویارئال آغاز نمود. رونالدو در بازی مقابل ویارئال، روی پاس ریکاردو کاکا، رئال را به گل رساند.[۱۰۰][۱۰۱] بعدها، آمار گلزنی او بارها افزایش و کاهش‌یافت.[۱۰۲] در ۳ مارس، او باشگاه مالاگا را هت‌تریک کرد و طی یک جراحی جزئی، مجبور شد دو هفته فوتبال بازی‌نکند. در ماه آوریل، او باری دیگر به فوتبال بازگشت و در پایان ماه، چهلمین گل فصل خود را به‌ثمر رساند. سپس در مسابقهٔ پایانی جام حذفی اسپانیا، رئال با تک گل رونالدو بارسلونا را شکست‌داد و قهرمان جام حذفی شد.[۱۰۳] در هر دو وبگاه اینترنتی مارکا و رئال مادرید، رأی‌دهندگان او را به‌عنوان برترین گلزن سال برگزیدند.[۱۰۴][۱۰۵] رونالدو با به‌ثمر رساندن چهل گل در لا لیگا، رکوردهای تلمو زارا و هوگو سانچز با ۳۸ گل را شکست. در طول این فصل، رونالدو ۵۳ گل در مجموع مسابقات به‌ثمر رساند و رکورد تاریخ باشگاه با ۴۹ گل توسط فرانس پوشکاش را شکست.[۱۰۶]
۲۰۱۲–۲۰۱۱
ژوزه مورینیو، سرمربی رئال مادرید، در ماه مه ۲۰۱۲ گفته‌است:
| « | رونالدو عالی و حیرت‌انگیز است و من او را با لیونل مسی مقایسه نخواهم‌کرد. به نظر من امسال رونالدو بهتر از مسی بوده‌است.[۱۰۷] | » |
رئال مادرید در سال‌های گذشته برای آماده‌سازی خود با باشگاه‌های ایالات متحده آمریکا بازی می‌کرده‌است. رونالدو در هر دو بازی با لس‌آنجلس گلکسی و گوادالاخارا گلزنی‌کرد؛ به‌ویژه این که سه بار به گوادالاخارا گل‌زد و هت‌تریک کرد.[۱۰۸][۱۰۹] او در ۲۳ و ۲۹ اوت در سوپرجام فوتبال اسپانیا، دوگل مقابل بارسلونا به‌ثمر رساند.[۱۱۰] سرانجام لا لیگا در ۲۸ اوت با بازی رئال مادرید و رئال ساراگوسا آغاز گردید.[۱۱۱]
در ۲۴ سپتامبر، او نهمین هت‌تریک خود در رئال را مقابل رایو والکانو به‌عمل آورد. در ۲۲ اکتبر، باری دیگر مقابل مالاگا هت‌تریک کرد. با پیروزی ۱–۷ رئال مقابل اوساسونا در ۶ نوامبر، ثابت‌شد که گارد سلطنتی نیمه‌راه قهرمانی را رفته‌است.[۱۱۲] در ۲۶ نوامبر، رونالدو دو بار در دربی مادرید مقابل اتلتیکو مادرید گلزنی‌کرد. او یکی از سه نامزد پایانی کسب توپ طلای فوتبال بود، اما در پایان لیونل مسی این توپ را به‌دست‌آورد. نامزد دیگر این توپ، ژاوی بود. رونالدو یک‌صدمین گل رسمی خود در رئال را مقابل لیون به‌ثمر رساند.[۱۱۳]
رونالدو هم‌اکنون از بهترین و سریعترین بازیکن فوتبال‌های جهان است و قهرمانی در لا لیگا ۱۲–۲۰۱۱ را با رئال مادرید تجربه‌کرد. رونالدو در پایان کار خود در رئال مادرید گفته‌است: «من دوست دارم تا آخر عمرم در رئال مادرید بمانم و ۱۰ سال دیگر با رئال مادرید قرار داد امضا کنم. »[۱۱۴][۱۱۵]
۲۰۱۳–۲۰۱۲
در ۲۳ اوت ۲۰۱۲، رونالدو نخستین گل در فصل را مقابل بارسلونا در ورزشگاه نیوکمپ طی یکی دیگر از بازی‌های ال کلاسیکو به‌ثمر رساند.[۱۱۶] در بازی برگشت که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو انجام می‌گرفت، رئال با گل رونالدو بازی را ۱–۲ برد و قهرمان سوپرکوپا د اسپانیا شد. رکورد رونالدو آن‌زمان در مورد گلزنی در پنج بازی متوالی ال کلاسیکو با رکورد ایوان زامورانو برابری می‌کند.[۱۱۷] او جهت کسب جایزه بهترین بازیکن سال اروپا در فصل ۱۲–۲۰۱۱، رقابت تنگاتنگی با لیونل مسی داشت؛ در حالی که آندرس اینیستا این جایزه را به‌دست‌آورد.[۱۱۸]
در ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، رونالدو گلی که مقابل گرانادا به‌ثمر رساند، دویستمین گل او در لیگ‌های برتر انگلستان، لا لیگا و لیگ برتر پرتغال محسوب می‌شود. وی افزود: «من طی ۱۴۹ بازی که در رئال انجام داده‌ام، ۱۵۰ گل به‌ثمر رسانده‌ام. » او یکی از بهترین گلزنان تاریخ Real Madrid C.F. در همهٔ مسابقات به‌شمار می‌رود. او در یکی از بازی‌هایش در این فصل، با برخورد به هم‌باشگاهی خود، گونسالو ایگواین، گرفتار مصدومیت جزئی ران شد.[۱۱۹]
پس از بازی، رونالدو ادعا کرد که از موضوع حرفه‌ای‌بودن خود ناخشنود است و به‌دلیل صد و چهل و نهمین و صد و پنجاهمین گل خود در این باشگاه، جشن گرفت.[۱۲۰] چند تن از هم‌باشگاهی‌های او ادعا می‌کنند که رونالدو به‌شدت از باشگاه و اعضای آن پشتیبانی می‌کند.[۱۲۱][۱۲۲][۱۲۳] نمایندهٔ او، خورخه مندس، اصرار دارد که رونالدو بازی در رئال مادرید را ناخشنود می‌داند.[۱۲۴] رونالدو این موضوع را رد کرد و ادعا کرد که میل به یک قرارداد جدید با این باشگاه دارد.[۱۲۵] رئیس باشگاه رئال مادرید، فلورنتینو پرز، ادعا کرده‌است که رونالدو قصد ترک باشگاه را ندارد و به دلایلی دیگر ناخشنود است.[۱۲۶] رئیس پیشین بارسلونا، خوآن لاپورتا، اظهار داشت که رونالدو تحت فشار است و پس از انجام بازی‌های ملی، بیشتر بر روی موفقیت‌های خود در باشگاه متمرکز شده‌است.[۱۲۷][۱۲۸][۱۲۹] سرمربی رئال مادرید، ژوزه مورینیو می‌گوید: «اگرچه رونالدو پر از غم و اندوه‌است، اما نقش خود را برای من به‌عنوان یک بازیکن به‌طور کامل بازی می‌کند[۱۳۰] و برگزیدن آندرس اینیستا به‌عنوان بازیکن سال اروپا، یکی از دلایل ناخشنودی او است. »[۱۳۱]
در ۱۵ سپتامبر، رونالدو فرصت مهمی را در بازی مقابل سویا از دست داد و رئال بازی را ۰–۱ به سویا واگذار کرد.[۱۳۲] در ۱۸ سپتامبر، او نخستین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را مقابل منچستر سیتی به‌ثمر رساند و رئال بازی را ۲–۳ از منچستر سیتی برد.[۱۳۳] در ۳۰ سپتامبر، رونالدو باری دیگر در لا لیگا، این بار مقابل دپورتیوو لاکرونیا هت‌تریک کرد و بازی با پیروزی ۱–۵ رئال به پایان رسید.[۱۳۴][۱۳۵] در روز ۴ اکتبر، رونالدو باری دیگر در لیگ قهرمانان اروپا مقابل آژاکس آمستردام هت‌تریک کرد و رئال بازی را ۱–۴ برد.[۱۳۶] در هفتهٔ بعد، رونالدو دوگل در ورزشگاه نیوکمپ به بارسلونا زد و بازی با نتیجهٔ ۲–۲ به پایان رسید. دوگل بارسلونا را نیز لیونل مسی به‌ثمر رساند. رونالدو هم‌اکنون تنها بازیکنی است که توانسته‌است در ۶ بازی متوالی ال کلاسیکو، گل بزند.[۱۳۷] در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۲، او پنجمین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را مقابل بروسیا دورتموند به‌ثمر رساند. این بازی با شکست ۱–۲ رئال مقابل دورتموند به پایان رسید.[۱۳۸] در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۲، او در پیروزی ۰–۵ رئال مادرید مقابل رئال مایورکا نیز گل دوم و چهارم رئال را به‌ثمر رساند.[۱۳۹]
۲۰۱۶–۲۰۱۵
رونالدو در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۶ موفق شد که آخرین پنالتی را برای رئال مادرید وارد دروازه کند و قهرمانی یازدهم کهکشانی‌ها را رقم بزند. آن‌ها در سن سیرو مقابل اتلتیکو مادرید در ۱۲۰ دقیقه به نتیجه مساوی ۱–۱ رسیده بودند، رونالدو همین‌طور آقای گل مسابقات شد و به جمع بازیکنانی پیوست که سه قهرمانی اروپا را در کارنامه دارند.[۱۴۰]
یوونتوس
در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۸، رونالدو با قراردادی به ارزش ۱۱۲ میلیون یورو به باشگاه یوونتوس پیوست،[۱۴۱] که او را به گران‌قیمت‌ترین بازیکن بالای ۳۰ سال تبدیل کرد[۱۴۲] و همچنین این مبلغ بالاترین مبلغی است که یک باشگاه ایتالیایی برای یک بازیکن هزینه کرده‌است.[۱۴۳] رونالدو اعلام کرد که به یک چالش جدید نیاز داشته و به همین دلیل تصمیم به ترک رئال مادرید گرفته‌است.[۱۴۴][۱۴۵]
تیم ملی
رونالدو در نخستین بازی ملی خود در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۰۳ در برابر تیم ملی فوتبال قزاقستان بازی کرد.[۱۴۶] او در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ پرتغال، دوگل برای تیم ملی خود به‌ثمر رساند: نخستین گل او در بازی‌های گروهی مقابل یونان[۱۴۷] و گل دوم او مقابل هلند در مرحلهٔ نیمه‌نهایی بود.[۱۴۸] با گل او به هلند، پرتغال به مرحلهٔ پایانی راه‌یافت؛ اما در نهایت از یونان شکست‌خورد و نایب‌قهرمان شد.[۱۴۹] در همان سال، با تیم ملی خود در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۴ شرکت‌کرد.[۱۵۰][۱۵۱]
جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴
رونالدو در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴،[۱۵۲] نخستین گل ملی خود را در مرحلهٔ گروهی مقابل یونان به‌ثمر رساند و پرتغال بازی را ۱–۲ از یونان باخت.[۱۵۳] او دومین گل ملی خود را نیز در نیمه‌نهایی این مسابقات مقابل هلند به‌ثمر رساند و پرتغال بازی را ۱–۲ از هلند برد.[۱۵۴] او در ستارگان تیم‌های فینالیست جام ملت‌های اروپا، با به‌ثمر رساندن دوگل از نامزدهای برجسته به‌شمار می‌رفت.[۱۵۵] او همچنین نمایندهٔ پرتغال در المپیک تابستانی ۲۰۰۴ بود.[۱۵۶][۱۵۷]
جام جهانی ۲۰۰۶
رونالدو در مقدماتی جام جهانی فوتبال، دومین گلزن برتر اروپا با به‌ثمر رساندن هفت‌گل بوده‌است.[۱۴۷] او نخستین گل خود در جام جهانی فوتبال را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در شهر فرانکفورت مقابل تیم ملی فوتبال ایران در یک ضربهٔ پنالتی به‌ثمر رساند.[۱۵۸][۱۵۹] در مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۰۶، رونالدو مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان و هم‌باشگاهی خود در منچستر یونایتد، وین رونی بازی کرد. رونی بر روی مدافع پرتغال، ریکاردو کاروالیو خطا کرد؛ با رونالدو درگیر شد و توسط داور اخراج‌شد. رسانه‌های انگلیسی بر این باورند که رونالدو پس از کارت قرمز گرفتن رونی، به داور بازی، هوراسیو الیزوندو اعتراض کرده‌است؛ اما پس از اخراج رونی به نیمکت پرتغال چشمک زده‌است و این مسئله کمی مشکوک به‌نظر می‌رسد. پس از مسابقه، رونالدو اصرار داشت که رونی دوست او بوده‌است.[۱۶۰] در ۴ ژوئیه، الیزوندو اعلام کرد که اخراج رونی به علت درگیری او با رونالدو نبوده‌است.[۱۶۱]
واکنش‌های رسانه‌های انگلیسی سبب شد رونالدو، منچستر را ترک‌کند.[۱۶۲] او در مصاحبه با یک روزنامهٔ ورزشی اسپانیایی به‌نام مارکا گفته‌است که قصد دارد به رئال مادرید بپیوندد.[۱۶۳] فرگوسن دستیار پرتغالی خود، کارلوس کیروش را پیش رونالدو فرستاد تا ذهنیت او را عوض‌کند.[۱۶۴][۱۶۵] سرانجام، رونالدو در آوریل ۲۰۰۷ قراردادی پنج‌ساله با منچستر امضا کرد.[۱۶۶]
پرتغال در نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۰۶، از تیم ملی فوتبال فرانسه شکست‌خورد[۱۶۷] و در مرحلهٔ رده‌بندی نیز از میزبان بازی‌ها، آلمان شکست‌خورد و به مقام چهارم نائل‌آمد.[۱۶۸] رونالدو شانس کسب جایزهٔ بهترین بازیکن جوان سال را با رایانامه‌های مبارزاتی انگلیسی‌ها از دست داد. رأی‌گیری آنلاین فقط تحت تأثیر تعداد آرا انجام نمی‌گیرد؛ بلکه، گروه مطالعات فیفا به مطالعات فنی می‌پردازند و آن زمان، لوکاس پودولسکی از تیم ملی فوتبال آلمان را لایق کسب این جایزه دانستند.[۱۶۹]
رونالدو یک روز پس از تولد ۲۲ سالگی خود، در یک بازی دوستانه میان پرتغال و برزیل، برای نخستین‌بار در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۰۷، بازوبند کاپیتانی تیم ملی خود را بر بازو بست.[۱۷۰] این کاپیتانی به‌شکل مستقیم توسط رئیس کنفدراسیون فوتبال پرتغال، کارلوس سیلوا دو روز پیش از مرگ خود صادر گردیده‌بود. لوئیس فیلیپه اسکولاری می‌گوید: «آقای سیلوا از من خواست تا[رونالدو] را به‌عنوان کاپیتان پرتغال برگزینم…[او] بیش از حد جوان بود، اما آقای سیلوا از من درخواست‌داشت و هم‌اکنون دیگر پیش ما نیست. »[۱۷۱]
جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸
رونالدو هشت گل برای پرتغال در مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸ به‌ثمر رساند[۱۷۲] و در پشت بازیکن فوتبال لهستانی، اوزیبیوس اسمولارک جای‌گرفت؛ اما در مسابقات جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸، فقط ۱ گل مقابل تیم ملی فوتبال آلمان در یک‌چهارم نهایی به‌ثمر رساند.[۱۷۳] هنگامی که کارلوس کیروش به‌عنوان سرمربی جدید پرتغال در ژوئیه ۲۰۰۸ برگزیده‌شد،[۱۷۴] رونالدو را به‌عنوان کاپیتان تیم ملی پرتغال منصوب کرد.[۱۷۵]
رونالدو همچنین به‌عنوان مرد بازی پرتغال و جمهوری چک در گروه A جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸ برگزیده‌شد.[۱۷۶]
جام جهانی ۲۰۱۰
در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۰، پرتغال در افتتاحیهٔ جام جهانی، مقابل ساحل عاج بازی کرد و با انجام یک خطا بر روی گای دمل، از داور کارت زرد گرفت. روز بعد، پرتغال با فیفا تماس‌گرفت و درخواست‌کرد که کارت زرد رونالدو را ببخشد؛ اما درخواست پرتغال توسط فیفا ردشد.[۱۷۷]
رونالدو در هرسه بازی پرتغال در گروه G جام جهانی، به‌عنوان بهترین بازیکن میدان برگزیده‌شد.[۱۷۸][۱۷۹][۱۸۰] او در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰، فقط یک گل مقابل کره شمالی در ۲۱ ژوئن به‌ثمر رساند.[۱۸۱] این بازی را پرتغال ۰–۷ از کرهٔ شمالی برد. این گل، نخستین گل ملی او پس از ۱۶ ماه بوده‌است.[۱۸۲] سرانجام، پرتغال توسط اسپانیا در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی حذف‌شد.[۱۸۳]
جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲
رونالدو هفت گل برای پرتغال در مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ به‌ثمر رساند؛ از جمله، دو گل مقابل بوسنی و هرزگوین در مرحلهٔ پلی‌آف به‌ثمر رساند. در قرعه‌کشی جام ملت‌های اروپا، پرتغال به‌همراه هلند، دانمارک و آلمان در گروه B موصوف به گروه مرگ قرارگرفت.[۱۸۴] در مصاحبه با مجلهٔ ورزشی کیکر، رونالدو اظهار داشت: «من با این زندگی حرفه‌ای سراسر فوتبالی که دارم، برای پرتغال یک غنیمت محسوب می‌شود. »[۱۸۵][۱۸۶][۱۸۷][۱۸۸]
پس از شکست مجدد پرتغال مقابل آلمان، رونالدو مورد انتقاد قرارگرفت و بر اثر ناامیدی و اشتباهات خود در بازی و پیاده‌روی در زمین، پس از پایان مسابقه، بدون تشکر از هم‌تیمی‌های خود به اتاق‌های پرتغال رفت. هم‌تیمی او، نانی بیان‌کرده‌است: «او خشمگین زمین را ترک کرد و نیاز به درمان دارد. او به‌خوبی کار تیمی را انجام داد و به‌شدت تحت فشار بوده‌است و به‌زودی منتقدان خود را ساکت خواهدکرد. » لوئیس فیگو با توجه به انتقاد از رونالدو و رفتار او، بیان‌کرد: «او باید همیشه کاپیتان موفقی برای تیم ملی خود باشد؛ اگرچه این نتیجه حاصل شده‌است. »[۱۸۹]
در طول مسابقهٔ پرتغال و دانمارک، هرگاه توپ به‌پای رونالدو می‌رسید، طرفداران دانمارک شعار می‌دادند و نام لیونل مسی را تکرار می‌کردند. او دو فرصت عالی و یک فرصت معمولی را از دست داد و ناامید شد.[۱۹۰] در پاسخ به پرسش دربارهٔ شعارهای مسی، رونالدو گفت:
| « | آیا می‌دانید که لیونل مسی در این زمان، سال گذشته کجا بوده‌است؟ آیا می‌دانید؟ او با کشور خود در کوپا آمریکا ۲۰۱۱ بازی می‌کرد و از این جام حذف‌شد. مگر سرنوشت آرژانتین بهتر از پرتغال بود؟ مردم فکر می‌کنند که او بهترین بازیکن جهان است؛ این برای یک بازیکن بزرگ فوتبال جهان طبیعی‌است.[۱۹۱] | » |
در واپسین مسابقهٔ گروهی میان، رونالدو دو گل مقابل هلند به‌ثمر رساند و صعود پرتغال به مرحلهٔ بعدی را تضمین کرد. این بازی با پیروزی ۱–۲ پرتغال مقابل هلند به پایان رسید. او همچنین دو بار در مسابقات گروهی، به‌عنوان بهترین بازیکن میدان شناخته‌شد.[۱۹۴][۱۹۵]
رونالدو برای عملکرد خود مقابل جمهوری چک در مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی، مورد تقدیر قرارگرفت. روی ارسال توپ ژوآئو موتینیو و ضربهٔ سر رونالدو، پرتغال بازی را ۰–۱ مقابل جمهوری چک برد و به نیمه‌نهایی راه‌یافت. او پس از به‌ثمر رساندن گل، جلوی دوربین دوید و ریش‌خندان شعار مسی را داد.[۱۹۶][۱۹۷]
او شانس‌های متعددی را برای پرتغال مقابل اسپانیا در نیمه‌نهایی از دست داد؛ اما، سه بار شوت او به تیر دروازه برخورد کرد[۱۹۸] و بهترین شانس خود را در دقیقهٔ ۹۰ از دست داد.[۱۹۹] این بازی با ضربات پنالتی به سود اسپانیا خاتمه‌یافت. رونالدو نامزد شده‌بود تا پنجمین ضربهٔ پنالتی پرتغال را بزند و پرتغال با شوت او به مسابقهٔ پایانی برسد؛ اما، نوبت به او نرسید و پرتغال در ضربات پنالتی از اسپانیا شکست‌خورد.[۲۰۰] سرمربی پرتغال، پائولو بنتو گفت: «این طرح من بوده‌است که رونالدو پنجمین ضربه را بزند و پرتغال با ضربهٔ او، به مسابقهٔ پایانی برسد. »[۲۰۱][۲۰۲]
رونالدو پیش از مسابقات و در طول آن، بارها و بارها به‌خصوص توسط دیه‌گو آرماندو مارادونا مورد ستایش قرارگرفت. مارادونا گفته‌است: «رونالدو بهترین بازیکن بر روی این سیاره‌است و هم‌میهنان او، باید برای او یک بنای تاریخی در لیسبون بسازند. »[۱۹۳][۲۰۳] رونالدو به‌همراه پنج بازیکن دیگر، جزء بهترین گلزنان مشترک این جام با سه گل قرارگرفت؛ اگرچه فرناندو تورس، کفش طلای اروپا را به‌دست‌آورد.[۲۰۴]
جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶
در جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۶ تیم پرتغال موفق شد با غلبه بر فرانسه و با تک گلی که ادر در دقیقه ۱۰۸ در وقت اضافی به ثمر رساند به قهرمانی این سری رقابت‌ها دست یابد.[۲۰۵] این در حالی بود که رونالدو در نیمه اول بازی مصدوم شد و چون قادر به ادامه بازی نبود، در دقیقه ۲۵ بازی تعویض شد.[۲۰۶]
او در این مسابقات موفق به ثمر رساندن سه گل شد. او هم چنین با سه پاس گل بهترین پاسور این مسابقات شد.
وی به عنوان هشتمین بازیکن برتر این مسابقات انتخاب شد.[۲۰۷]
جام جهانی ۲۰۱۸
در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، تیم ملی فوتبال پرتغال به همراه رونالدو در مرحله گروهی با تیم‌های ملی اسپانیا، ایران و مراکش هم‌گروه شد. رونالدو توانست در بازی نخست مقابل اسپانیا هت تریک کند و پس از پشت سر گذاشتن رکورد فرانس پوشکاش مجارستانی، به رکورد دومین بازیکن گلزن ملی جهان پس از علی دایی (۱۰۹ گل) تبدیل شود. در بازی دوم مرحلهٔ گروهی، پرتغال توانست با تک گل رونالدو مراکش را شکست دهد. در بازی سوم، تیم پرتغال مقابل تیم ملی فوتبال ایران صف آرایی کرد، لحظهٔ اوج این دیدار مهار پنالتی باد آوردهٔ کریستیانو رونالدو توسط علیرضا بیرانوند دروازه‌بان تیم ایران بود که پس از بازبینی VAR نصیب بازیکنان پرتغال شده بود. همچنین به اذعان برخی کارشناسان، رونالدو به دلیل خطای عمد غیر ورزشی و کوبیدن آرنج از پشت به بازیکن تیم ایران مرتضی پورعلی‌گنجی مستحق دریافت کارت قرمز از داور پاراگوئه‌ای بازی انریکه کاسرس بود که پس از بازبینی VAR داور نهایتاً بر خلاف قوانین به نشان دادن کارت زرد به رونالدو اکتفا کرد. بازی نیز نهایتاً با پنالتی منجر به گل تیم ایران که توسط کریم انصاری‌فرد زده شد با نتیجهٔ مساوی ۱–۱ به پایان رسید و رونالدو در زدن گل به تیم ایران ناکام ماند و صدر جدول گلزنان را در مرحلهٔ گروهی از دست داد.
بیرون از فوتبال
زندگی شخصی
پدر رونالدو، به دلیل بیماری کبد ناشی از اعتیاد به الکل، در سپتامبر ۲۰۰۵ و زمانی که رونالدو ۲۰ سال داشت، درگذشت.[۲۰۸][۲۰۹] رونالدو اعلام کرده که الکل نمی‌نوشد و خبر روزنامه دیلی میرر مبنی بر مصرف زیاد الکل در هنگام بهبودی مصدومیتش در ژوئیه ۲۰۰۸، افترا بوده‌است.[۲۱۰]
رونالدو در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۰ پدر شد.[۲۱۱] پسر او، کریستانو نامیده شد و خانواده‌اش، نام مستعار کریستیانینو را بر روی او گذاشتند.[۲۱۲] او در ایالات متحده به دنیا آمده[۲۱۳] و رونالدو اعلام کرد که حضانت کامل وی در اختیار اوست.[۲۱۴] رونالدو هرگز به صورت عمومی هویت مادر پسرش را فاش نکرده‌است.[۲۱۵]
رونالدو در سال ۲۰۱۰ رابطه‌ای را با ایرینا شایک آغاز کرد. این زوج در ژانویه ۲۰۱۵ به رابطهٔ خود پایان دادند.[۲۱۶] رونالدو در سال ۲۰۱۵ پس از قطع رابطه با ایرینا شایک[۲۱۶] رابطه‌ای را با لوسیا ویالون مجری و گزارشگر تلویزیونی در اسپانیا آغاز کرد.[۲۱۷]
چهارمین فرزند رونالدو به نام آلانا مارتینا از دوست دخترش به نام جورجینا رودریگز در نوامبر ۲۰۱۷ زاده شد.[۲۱۸][۲۱۹]
رونالدو یک مسیحی کاتولیک است.[۲۲۰]
او پس از سونامی ۲۰۰۴ در اندونزی و زنده پیدا کردن پسری که پیراهن تیم ملی پرتغال را بر تن داشت یک خانه برای او خرید. نام این پسر مارتونیز است و هم‌اکنون در تیم اسپورتینگ لیسبون بازی می‌کند.[۲۲۱]
مناقشات
در اکتبر ۲۰۰۵، یک ماه پس از مرگ پدرش، رونالدو به اتهام تجاوز جنسی به زنی در هتلی در لندن بازداشت شد و با قید وثیقه آزاد شد.[۲۲۲] رونالدو این اتهام را تکذیب کرد و در نوامبر ۲۰۰۵، او در اسکاتلندیارد به دلیل «ناکافی بودن مدارک» از این اتهام تبرئه شد. رونالدو در بیانیه‌ای اعلام کرد: «من همیشه قویاً بر بی‌گناهی‌ام تأکید داشته‌ام و خوشحالم که این ماجرا به پایان رسید تا بتوانم روی بازی کردن در منچستر یونایتد تمرکز کنم.»[۲۲۳]
این زن که برای نخستین بار نام و هویت واقعی خود را در اختیار نشریه اشپیگل قرار داده‌است کاترین مایورگا نام دارد. وکیل این زن اعلام کرده‌است که مسئولیت پرونده تجاوز کریستیانو رونالدو به این زن بر عهده دادگاهی در نوادا قرار گرفته‌است.[۲۲۴] در سال ۲۰۱۰ (میلادی) کاترین مایورگا با پذیرش ۳۷۵ هزار دلار آمریکا قبول کرد این موضوع را هرگز علنی نکند. اما در سال ۲۰۱۸ (میلادی) دوباره تلاش کرد پرونده را بازگشایی کند. در ژوئیه ۲۰۱۹ اعلام شد که کریستیانو رونالدو در ارتباط با ادعای تجاوز محاکمه نمی‌شود.[۲۲۵]
آمار و ارقام
آمار باشگاهی
- به‌روزرسانی در ۱۹ می ۲۰۱۹
| باشگاه | فصل | لیگ | جام حذفی | جام اتحادیه | اروپا | سایر | مجموع | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| دسته | بازی | گل | بازی | گل | بازی | گل | بازی | گل | بازی | گل | بازی | گل | ||
| اسپورتینگ | ۰۳–۲۰۰۲[۲۲۶] | لیگ برتر پرتغال | ۲۵ | ۳ | ۳ | ۲ | — | ۳ | ۰ | ۰ | ۰ | ۳۱ | ۵ | |
| مجموع | ۲۵ | ۳ | ۳ | ۲ | — | ۳ | ۰ | ۰ | ۰ | ۳۱ | ۵ | |||
| منچستر یونایتد | ۰۴–۲۰۰۳[۲۲۷] | لیگ برتر | ۲۹ | ۴ | ۵ | ۲ | ۱ | ۰ | ۵ | ۰ | ۰ | ۰ | ۴۰ | ۶ |
| ۰۵–۲۰۰۴[۲۲۷] | ۳۳ | ۵ | ۷ | ۴ | ۲ | ۰ | ۸ | ۰ | ۰ | ۰ | ۵۰ | ۹ | ||
| ۰۶–۲۰۰۵[۲۲۷] | ۳۳ | ۹ | ۲ | ۰ | ۴ | ۲ | ۸ | ۱ | — | ۴۷ | ۱۲ | |||
| ۰۷–۲۰۰۶[۲۲۷] | ۳۴ | ۱۷ | ۷ | ۳ | ۱ | ۰ | ۱۱ | ۳ | — | ۵۳ | ۲۳ | |||
| ۰۸–۲۰۰۷[۲۲۷] | ۳۴ | ۳۱ | ۳ | ۳ | ۰ | ۰ | ۱۱ | ۸ | ۱ | ۰ | ۴۹ | ۴۲ | ||
| ۰۹–۲۰۰۸[۲۲۷] | ۳۳ | ۱۸ | ۲ | ۱ | ۴ | ۲ | ۱۲ | ۴ | ۲ | ۱ | ۵۳ | ۲۶ | ||
| مجموع | ۱۹۶ | ۸۴ | ۲۶ | ۱۳ | ۱۲ | ۴ | ۵۵ | ۱۶ | ۳ | ۱ | ۲۹۲ | ۱۱۸ | ||
| رئال مادرید | ۱۰–۲۰۰۹[۲۲۸] | لا لیگا | ۲۹ | ۲۶ | ۰ | ۰ | — | ۶ | ۷ | — | ۳۵ | ۳۳ | ||
| ۱۱–۲۰۱۰[۲۲۹] | ۳۴ | ۴۰ | ۸ | ۷ | — | ۱۲ | ۶ | — | ۵۴ | ۵۳ | ||||
| ۱۲–۲۰۱۱[۲۳۰] | ۳۸ | ۴۶ | ۵ | ۳ | — | ۱۰ | ۱۰ | ۲ | ۱ | ۵۵ | ۶۰ | |||
| ۱۳–۲۰۱۲[۲۳۱] | ۳۴ | ۳۴ | ۷ | ۷ | — | ۱۲ | ۱۲ | ۲ | ۲ | ۵۵ | ۵۵ | |||
| ۱۴–۲۰۱۳[۲۳۲] | ۳۰ | ۳۱ | ۶ | ۳ | — | ۱۱ | ۱۷ | — | ۴۷ | ۵۱ | ||||
| ۱۵–۲۰۱۴[۲۳۳] | ۳۵ | ۴۸ | ۲ | ۱ | — | ۱۲ | ۱۰ | ۵ | ۲ | ۵۴ | ۶۱ | |||
| ۱۶–۲۰۱۵[۲۳۳] | ۳۶ | ۳۵ | ۰ | ۰ | — | ۱۲ | ۱۶ | — | ۴۸ | ۵۱ | ||||
| ۱۷–۲۰۱۶[۲۳۴] | ۲۹ | ۲۵ | ۲ | ۱ | — | ۱۳ | ۱۲ | ۲ | ۴ | ۴۶ | ۴۲ | |||
| ۱۸–۲۰۱۷ | ۲۷ | ۲۶ | ۰ | ۰ | — | ۱۳ | ۱۵ | ۴ | ۳ | ۴۴ | ۴۴ | |||
| مجموع | ۲۹۲ | ۳۱۱ | ۳۰ | ۲۲ | — | ۱۰۱ | ۱۰۵ | ۱۵ | ۱۲ | ۴۳۸ | ۴۵۰ | |||
| یوونتوس | ۱۹–۲۰۱۸ | سری آ | ۳۱ | ۲۱ | ۲ | ۰ | — | ۹ | ۶ | ۱ | ۱ | ۴۳ | ۲۸ | |
| کل دوران حرفه‌ای | ۵۴۶ | ۴۱۹ | ۶۱ | ۳۷ | ۱۲ | ۴ | ۱۶۸ | ۱۲۷ | ۱۹ | ۱۴ | ۸۰۶ | ۶۰۱ | ||
آمار ملی
| تیم ملی | سال | بازی | گل |
|---|---|---|---|
| پرتغال | ۲۰۰۳ | ۲ | ۰ |
| ۲۰۰۴ | ۱۶ | ۷ | |
| ۲۰۰۵ | ۱۰ | ۲ | |
| ۲۰۰۶ | ۱۴ | ۶ | |
| ۲۰۰۷ | ۱۰ | ۵ | |
| ۲۰۰۸ | ۸ | ۱ | |
| ۲۰۰۹ | ۷ | ۱ | |
| ۲۰۱۰ | ۱۱ | ۳ | |
| ۲۰۱۱ | ۹ | ۷ | |
| ۲۰۱۲ | ۱۳ | ۵ | |
| ۲۰۱۳ | ۹ | ۱۰ | |
| ۲۰۱۴ | ۹ | ۵ | |
| ۲۰۱۵ | ۵ | ۳ | |
| ۲۰۱۶ | ۱۳ | ۱۳ | |
| ۲۰۱۷ | ۱۱ | ۱۱ | |
| ۲۰۱۸ | ۷ | ۶ | |
| ۲۰۱۹ | ۵ | ۴ | |
| مجموع | ۱۵۹ | ۸۹ | |
گل‌های ملی
گل‌های ملی رونالدو به همراه نتایج آن بازی‌ها[۲۳۷]
| گل | تاریخ | ورزشگاه | کشور | گل چندم | نتیجه بازی | جام یا نوع بازی |
|---|
افتخارات
باشگاهی
اسپورتینگ
- لیگ برتر پرتغال:قهرمانی ۲۰۰۲
- جام حذفی پرتغال:قهرمانی ۲۰۰۲
- سوپرجام پرتغال:قهرمانی ۲۰۰۲
- جام برندگان جام اروپا:قهرمانی ۱۹۹۶
- منچستر یونایتد[۲۳۸]
- جایزه براوو ۲۰۰۴
- لیگ برتر فوتبال انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۰۹–۲۰۰۸
- جام حذفی فوتبال انگلستان: ۰۴–۲۰۰۳؛ نایب قهرمانی: ۰۵–۲۰۰۴، ۰۷–۲۰۰۶
- کارلینگ کاپ: ۰۶–۲۰۰۵، ۰۹–۲۰۰۸
- جام خیریه انگلستان: ۲۰۰۷
- لیگ قهرمانان اروپا: ۰۸–۲۰۰۷؛ نایب قهرمانی: ۰۹–۲۰۰۸
- نایب قهرمانی سوپرجام اروپا: ۲۰۰۸
- جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۰۸
- رئال مادرید[۲۳۸]
- لا لیگا: ۱۲–۲۰۱۱، ۱۷–۲۰۱۶
- کوپا دل ری: ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳؛ نایب قهرمانی: ۱۳–۲۰۱۲
- سوپرکوپا د اسپانیا: ۲۰۱۲؛ نایب قهرمانی: ۲۰۱۱، ۲۰۱۴
- لیگ قهرمانان اروپا: ۱۴–۲۰۱۳، ۱۶–۲۰۱۵، ۱۷–۲۰۱۶، ۱۸–۲۰۱۷
- سوپرجام اروپا: ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
- جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
یونتوس
ملی
- پرتغال
- جام ملت‌های اروپا: نایبقهرمانی: ۲۰۰۴
- جام جهانی: مقام چهارم: ۲۰۰۶
- جام ملت‌های اروپا: قهرمانی: ۲۰۱۶[۲۰۵]
- لیگ ملت‌های اروپا: قهرمانی: ۲۰۱۹
فردی
- توپ طلای اروپا: ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ ،۲۰۱۴،[۲۳۹] ۲۰۱۳،[۲۳۸] ۲۰۰۸
- ستارگان تیم‌های فینالیست جام ملت‌های اروپا تیم منتخب جام ملت‌های اروپا: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲
- تیم سال یوفا: ۲۰۰۴، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸، ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴
- بهترین بازیکن سال سر مت بازبی: ۰۴–۲۰۰۳، ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
- بازیکن جوان سال پی‌اف‌ای: ۰۷–۲۰۰۶
- بازیکن سال پی‌اف‌ای: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
- بازیکن سال اتحادیه نویسندگان فوتبالی: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
- بازیکن فصل لیگ برتر انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
- آقای گل لیگ برتر انگلستان: ۰۸–۲۰۰۷
- کفش طلای اروپا: ۰۸–۲۰۰۷، ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۲۰۱۴–۱۵
- جایزه بهترین بازیکن سال اروپا: ۱۴–۲۰۱۳، ۲۰۱۶–۲۰۱۵
- بازیکن سال مجله ورلد ساکر: ۲۰۰۸، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴
- جایزه پوشکاش فیفا: ۲۰۰۹
- آقای گل لالیگا: ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴ ،۱۷–۲۰۱۶
- آقای گل کوپادل ری: ۲۰۱۰–۱۱
- جوان اول فوتبال اروپا: ۲۰۰۴
- تیم منتخب یورو: ۲۰۱۲
- بهترین فوروارد لالیگا: ۲۰۱۳–۱۴
- بهترین بازیکن لالیگا: ۲۰۱۳–۱۴
- بهترین گل لالیگا: ۲۰۱۳–۱۴
- آقای گل یورو: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲
- ارزشمندترین بازیکن لالیگا: ۱۳–۲۰۱۲
- حضور در تیم سال لیگ قهرمانان اروپا: ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴
- بازیکن سال اسپانیا از نظر نویسندگان مارکا: ۲۰۱۰–۱۱، ۲۰۱۲–۱۳، ۲۰۱۳–۱۴
- جایزه The best فیفا: ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ به عنوان برنده بهترین بازیکن جهان[۲۴۰]
- بهترین مهاجم لیگ قهرمانان اروپا در فصل17-2016 برترین بازیکنان فصل گذشته اروپا مشخص شدند
