همیارآنلاین
کانال ایتا https://eitaa.com/hamyaronlineهمیارآنلاین
کانال ایتا https://eitaa.com/hamyaronlineبیکاری را با کارآفرینی درمان کنیم
چگونه
باید ایجاد اشتغال کرد، چگونه می توان مشکل بیکاری جوانان که امروز به
مهمترین مشکل کشور تبدیل شده است، را حل کرد؟ آیا دولت باید بیکاران را
جذب کند وبرای آنها ایجاد اشتغال کند؟ آیا به غیر از دولت و بخش دولتی از
راه های دیگری نمیتوان برای جوانان کار ایجاد کرد؟
به اعتقاد کارشناسان
و متخصصان، در شرایط فعلی کشور، بهترین روش ایجاد اشتغال و حل مسئله
بیکاری، توسعه و گسترش فرهنگ کارآفرینی در جامعه است. زیرا یکی از علل
اصلی رشد نرخ بیکاری در کشور ما، توسعه نیافتگی فرهنگ کار و کارآفرینی در
جامعه است و اینکه مردم و حتی تحصیلکرده ها وفرزندان خانواده های متمول هم
دنبال این هستند که ازطریق بخش دولتی کسب و کاری برایخود ایجاد کنند.
چندین
سال است که جامعه ما از بیکاری جوانان رنج می برد واگرچه هر روز بیش از
پیش تاوان سنگین بیکاری جوانان را می پردازیم، اما هنوز اینمشکل حل نشده
است. بیکاری جوانان نه تنها ضرر و زیان های گوناگون اقتصادی و اجتماعیبرای
جامعه ما ایجاد کرده، بلکه ضربات سنگین فرهنگی و اخلاقی به جامعه وارد
کردهاست، به گفته جامعه شناسان و کارشناسان یکی از علل اصلی رشد بزهکاری
در جوانانامروز جامعه، بیکاری است، بنابراین باید برای این مشکل اساسی
کشور چاره اندیشی شودو از راه های درست و مناسب آن را حل کرد، و هرچه
زودتر برای جوانان ایجاد اشتغالنمود.
راه های ایجاد اشتغال و کسب و کار
چه کسانی می توانند مشکلبیکاری و کمبود اشتغال را در جامعه حل کنند؟ اقتصاد ما یک اقتصاد سه بخشی است: دولتی، تعاونی و خصوصی. تصور اکثر جوانان این است که دولت باید برای آنها ایجاد کسبو کار و اشتغال نماید. و چشم آنها کمتر متوجه سایر بخش های اقتصادی کشور مانند بخشخصوصی و تعاونی است. کمتر جوانی را می توان در جامعه یافت که برای کسب و کار چشمشبه دولت و کارهای دولتی نباشد. اکثر آنها با وجود آنکه می دانند حقوق و دستمزد دربخش دولتی پایین است و در حال حاضر اکثر کارکنان دولت با مشکل کمبود حقوق روبروهستند، ولی با این وجود، جویای کار در ادارات و سازمان های دولتی هستند.
دولت توان جذب نیروی جدید نداردیکی
از نکاتی که باید برای جوانانو اکثر مردم روشن شود این است که دولت نه
توان جذب نیروی انسانی جدید دارد و نهاینکه باید به او اجازه داده شود که
نیروی انسانی خود را بیش از این افزایش دهد. امروز اکثر درآمد و بودجه
کشور صرف حقوق و دستمزد حجم وسیع نیروی انسانی بخش دولتیمی شود. در دنیا
از هیچ دولتی نمی توان اسم برد که به اندازه دولت ایران، نیرویانسانی
داشته باشد. در حال حاضر حدود دو میلیون و 300 هزار نفر بدون احتساب
نیروهایمسلح (ارتش، سپاه و نیروی انتظامی) حقوق بگیر دولت هستند و پرداخت
حقوق این نیرویعظیم انسانی، فشار زیادی را به دولت تحمیل کرده است.
در
سال های اخیر اگرچهدرآمدهای نفتی و یا مالیاتی کشور افزایش یافته است، ولی
به دلیل همین نیروی انسانیعظیم، تنها بخش کوچکی از این درآمدها صرف عمران
و آبادانی و توسعه کشور شده است واکثر درآمدهای نفتی کشور صرف پرداخت حقوق
شده است، در صورتی که اگر ما یک تعصب ملیداشته باشیم، نباید اجازه دهیم
اصلی ترین درآمد ملی کشور فقط صرف حقوق ودستمزدکارکنان دولت شود، بلکه ما
باید از دولت بخواهیم که این درآمدها را صرف رشد وتوسعه اقتصادی کشور که
به سود همه ملت و آحاد جامعه است، کند. بنابراین نه درست ونه عاقلانه است
که مردم بخواهند که دولت بیش از این نیرو جذب کند.
شکست اقتصاد دولتی در اکثر نقاط جهان
تجربه کشورهای گوناگون جهان به خصوص در سالهای اخیر نشان می دهد که اقتصاد دولتی و حکومتی در هیچ کشوری سرانجام خوشی ندارد ودر اکثر کشورها نه تنها با شکست روبرو شده، بلکه یکی از عوامل اصلی فسادهای مالی وحتی اخلاقی در آن جوامع بوده است. به همین دلیل است که در دو دهه اخیر شاهد هستیمکه اکثر کشورهایی که اقتصاد آنها به صورت دولتی اداره می شد، ناچار شدند سیستماقتصادی خود را متحول و دگرگون کنند و به جای پافشاری روی اقتصاد دولتی، به سایربخش های اقتصادی مانند بخش خصوصی و بخش تعاونی توجه بیشتر نمایند. کشورهای روسیه،چین، کره و... از جمله این کشورها هستند، به گفته سفیر چین دؼbr>? ایران، چینتوانسته است در دو دهه اخیر با جذب 500 میلیارد دلار سرمایه خارجی بیش از صدها هزارشرکت در چین ایجاد و راه اندازی کند و طبیعی است که آنها از این طریق نه تنها مشکلبیکاری حجم وسیع مردم چین را حل کرده اند، بلکه به شدت اقتصاد چین را رونق بخشیدهاند و درآمدهای عظیمی در بازار جهانی کسب کرده اند. صادرات چین در سال گذشته فقط بهکشور آمریکا حدود یکصد میلیارد دلار بوده است. کشور کره همانند چین نیز یک انقلابعظیمی در اقتصاد کشور خود بوجود آورده است و کشوری که کل خاک آن کمتر از استانخراسان ایران است، در سال گذشته حدود 240 میلیارد دلار صادرات غیر نفتی داشته است.
ضرورت رشد بخش های تعاونیو خصوصی درکشور
به گفته دکترمحمود احمد پورداریانی عضو
هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و متخصص کارآفرینی،امروز در تمام دنیا،
دولت ها متوجه شده اند که خودشان نمی توانند توسعه و رشد ایجادکنند،
بنابراین اکثر دولت ها در جهان سیاست هایی اتخاذ می کنند که در
کشورشانکارآفرینان رشد و نمو پیدا کنند، یعنی بخش خصوصی را رشد و توسعه می
دهند تا فضایکسب و کار ایجاد شود.
دکتر احمد پورداریانی در پاسخ به
این سؤال که چهکسانی باید در کشور ایجاد شغل کنند و مشکل بیکاری جوانان را
حل کنند، می گوید: «ایجاد شغل یا باید توسط دولت یا شرکت های موجود و یا
شرکت های جدید صورت گیرد. اماامروز برای همه روشن است که نیروی انسانی
دولت بیش از حد سنگین شده است و دیگر قادربه استخدام نیروی جدید نیست. از
طرف دیگر شرکت های موجود نیز ظرفیت های محدودیدارند و قادر به جذب نیروی
جدید نیستند و هر اندازه هم که دولت بگوید، برای جذب هرنفر سه میلیون
تومان می دهد، فایده ای ندارد، چرا که شرکت های موجود نه تنها توانجذب
نیروی جدید ندارند، بلکه برخی از آنها به خاطر افزایش هزینه ها ناچار به
تعدیلنیروی انسانی خود می باشند. بنابراین تنها راه حل بیکاری و جذب نیروی
جدید و ایجاداشتغال این است که کارآفرینی در کشور توسعه یابد و شرکت های
جدید غیردولتی ایجادشود و اکنون این سوال مطرح می شود که چه کسانی باید
این کار را بکنند که پاسخ مااین است کسانی که ما به آنها کارآفرین می
گوییم. باید این کار را انجام دهند.»
کارآفرینی چیست؟وقتی
از بسیاری از مردم و حتی نخبگان جامعه سوالمی شود که «کارآفرینی» چیست یا
«کارآفرینان» چه کسانی هستند، به سرعت پاسخ می دهندکه «کارآفرینی» ایجاد
کار و شغل است و «کارآفرین» ایجاد کار می کند، در صورتی کهتعریف
«کارآفرینی» و «کارآفرین» این نیست. به گفته متخصصان و کارشناسان،
کارآفرینیقصه زندگی انسان های موفق هر جامعه است که به جای این که بیایند
و در جایی استخدامشوند و مشغول کار شوند، خودشان کسب و کار راه می اندازند
و به گفته دکتر احمدپورداریانی، کارآفرینان قهرمانان توسعه اقتصادی-
اجتماعی جوامع می باشند. نخستین
گام جهت شناخت و تبیین درست هر مفهوم یا پدیده، ارائه تعریفروشن از آن
است. کارآفرینی همانند سایر واژه های مطرح در علوم انسانی، هنگامی
قابلتحلیل و تبیین می باشد که بتوان تعریف یا تعاریف روشن و مشخصی از آن
ارائه نمود. ازآن جا که مفاهیم علوم انسانی در زمره مفاهیم قطعی علوم
فیزیک و شیمی به شمار نمیرود، ارائه یک تعریف قطعی و مشخص برای واژه های
آن، کاری دشوار و حتی غیرممکن است. «کارآفرینی» نیز یکی از واژه هایی است
که تعریف واحدی برای آن وجود ندارد و ازابتدای طرح آن در محافل علمی،
تعاریف متفاوت و حتی متناقضی از دیدگاه های گوناگونبرای آن ارائه شده است.
وجود این عوامل در تعریف کارآفرینی از سویی نشان دهندهگستردگی و اهمیت
موضوع است که می تواند از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد و ازسوی دیگر
نشان دهنده پویایی موضوع است که زمینه ارائه مدل ها، تعریف ها و
نظراتمتفاوتی را فراهم می آورد.
به منظور آگاهی دقیق و ارائه یک
تعریف علمی از «کارآفرینی» از دکتر محمود احمدپور داریانی به عنوان متخصص
این رشته می خواهیم کهتعریف خود را از «کارآفرینی» ارائه کند.
دکتر
احمدپور داریانی در پاسخ بهاین سوال می گوید: «خیلی ها فکر می کنند که
کارآفرینی به معنای آفرینش و ایجاد کارمی باشد، در صورتی که این یک برداشت
اشتباه از کارآفرینی است، من ارتباط با تحقیقیکه در دانشگاه امیرکبیر
انجام دادم، از دو هزار نفر از مدیران و مسئولان کشورخواستم که تعریف خود
را از واژه «کارآفرینی» مطرح کنند، حدود 80 تا 90 درصد تعریفآنها از
کارآفرینی، ایجاد کار بود و طبیعی است که وقتی متخصصان و نخبگان جامعه
ازاین واژه تعریف درستی نداشته باشند، عموم مردم هم تعریف روشنی از
کارآفرینی نخواهندداشت.
وی می افزاید: «کارآفرینی به معنای ایجاد کار نیست.»
مفهوم واژه کارآفرینی
به گفته دکتر احمد پورداریانی، واژه
کارآفرینی از کلمهفرانسوی entrepreneurبه معنای «متعهدشدن» (undertake)
نشات گرفته است و براساس واژهنامه دانشگاهی وبستر، کارآفرین کسی است که
متعهد می شود مخاطره های یک فعالیتاقتصادی را سازماندهی، اداره و تقبل
کند.
دکتر احمدپور داریانی می گوید: «من خودم در سال 9991
میلادی(8731 هجری شمسی) یک تعریف از کارآفرین ارائه کردم ومعتقدم
«کارآفرین» فردی است که دارای ایده و فکر جدید می باشد و از طریق ایجاد
کسبو کاری که توام با مخاطره مالی و اجتماعی است، با بسیج منابع محصول،
خدمت جدید بهبازار ارائه می کند، پس کارآفرین سه کار مهم می کند که اول
ایجاد خلاقیت و نوآوری،دوم راه اندازی یک شرکت یا کسب و کار و طی کردن
فرایند ایجاد کسب و کار و سوم ارائهمحصول و خدمت خود به بازار می باشد.
بنابراین اگر در جامعه یک کسی برای اولین باردستمال کاغذی را تولید کرد،
چون اولین بار است، این کارآفرینی کرده و اولو یټباکارآفرین است. به عبارت
دیگر آنها که اولین ها در هر کاری هستند و با نوآوری جبهههای جدیدی در
اقتصاد باز می کنند، کارآفرین هستند.
کارآفرین کیست؟
کارآفرین کیست و دارای چه ویژگی هایی
است؟ دانشمندان و محققان علوم رفتاری،مدیریت و اقتصاد تعاریف گوناگونی از
«کارآفرین» ارائه می کنند.
به اعتقادبرخی از دانشمندان مانند ریچارد
کتیلن (cattilon)، کارآفرین کسی است که خطرپذیر استو توانایی برقراری
ارتباط بین تولیدات و خدمات، توانایی سازماندهی و نظارت بر تولیدو معرفی
روش های جدید، محصولات جدید و یافتن بازارهای جدید را دارد.
اسکامپتر
یکی دیگر از دانشمندان می گوید: «کارآفرین کسی است که نوآور است وقدرت
خلاقیت بالایی دارد و فعالیت های جدیدی را در قالب شرکت های کوچک راه
اندازیمی کند.» کول (Cole) هم می گوید: کارآفرین به شخصی می گویند که
بهترین وآخرین موقعیت های اقتصادی و تجاری را کشف می کند و روش استفاده از
این فرصت ها رامی داند. این فرد معمولا دارای استعداد، خلاقیت، ابتکار،
سازماندهی و مدیریت در سطحبالایی است.
«دیوید مک کران» و «اریک
فلانیگان» کارآفرینان را افرادینوآور، با فکری متمرکز و به دنبال کسب
توفیق و مایل به استفاده از میانبرها میدانند که کمتر مطابق کتاب کار می
کنند و در نظام اقتصادی، شرکت هایی نوآور، سودآورو با رشدی سریع را ایجاد
می نمایند.
مرجع: مجله مدیریت – کارآفرینی پادزهر بیکاری
